म्हांरे घर होता जाज्यो राज।
अबके जिन टाला दे जाओ, सिर पर राखूं बिराज॥

1. म्हे तो जनम जनम की दासी, थे म्हांका सिरताज।
पावणडा म्हांके भलां ही पधार्‌या, सब ही सुधारण काज॥

2. म्हे तो बुरी छां थांके भली छै, घणोरी तुम हो एक रसराज।
थांने हम सब ही की चिंता, (तुम) सबके हो गरीबनिवाज॥

3. सबके मुगट सिरोमणि सिर पर, मानीं पुन्यकी पाज।
मीरा के प्रभु गिरधर नागर, बांह गहेकी लाज॥

mhaare ghar hotaa jaajyo raaj.
Abke jin ṭaalaa de jaao, sir par raakhoon biraaj॥

1. Mhe to janam janam kee daasee, the mhaankaa sirtaaj.
Paavaṇḍaa mhaanke bhalaan hee padhaar‌yaa, sab hee sudhaaraṇa kaaj॥

2. Mhe to buree chhaan thaanke bhalee chhai, ghaṇoree tum ho ek rasraaj.
Thaanne hum sab hee kee chintaa, (tum) sabke ho gareebnivaaj॥

3. Sabke mugaṭ siromaṇi sir par, maaneen punyakee paaj.
Meeraa ke prabhu giradhar naagar, baanh gahekee laaj॥